Μπροστά στο σεξ με ευθύνη

Το Έψιλον της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας της 20.3.05 είχε ένα θέμα με αποσπάσματα από το βιβλίο "Μπροστά στο σεξ με ευθύνη" που κυκλοφόρησε το 1985 και το συνέγγραψε ο τότε Μητροπολίτης Δημητριάδος Χριστόδουλος. Να μερικά απ' αυτά.

- "Ο αποχωρισμός της ηδονής από την παιδοποιία είναι αυθαίρετη επέμβαση στη φύση".

Γιατί ως γνωστόν, αν δεν υπήρχαν μέθοδοι αντισύλληψης, αφενός κάθε σεξουαλική επαφή θα οδηγούσε αυτομάτως στην παιδοποιία και αφετέρου με τη σύλληψη του εμβρύου το μουνί θα έφραζε (για να το θέσουμε ποιητικά).

- "Οι άνθρωποι που αποχωρίζουν τα δύο στοιχεία κρατώντας μόνο την ηδονή και πετώντας έξω την αναγκαία και φυσική συνέπειά της, μοιάζουν με εκείνους που θα ισχυριστούν ότι τρώνε όχι για να διατραφούν, αλλά για να ικανοποιήσουν τη γεύση τους".

Πολύ ενδιαφέρον σχόλιο, όταν γίνεται από τον συγκεκριμένο συγγραφέα, δηλαδή έναν άνθρωπο 63 κιλών (που φτάνει και 55 κάθε σαρακοστή), ο οποίος προφανώς τρώει μόνο για να ζήσει και όχι για να ικανοποιήσει τη γεύση του.

- "Όσοι νέοι ακολούθησαν το δρόμο της αχαλίνωτης ηδονοθηρίας και όσοι πρόσφεραν το σώμα τους στο βωμό της σεξουαλικής ασυδοσίας, πλήρωσαν ακριβά το βήμα τους αυτό. Η ηδονή κρατά λίγο. Και ύστερα έρχεται ο κόρος, το πάθος, η αρρώστια, ο κάματος. Κοιτάξτε τους νέους που είναι "ξεβγαλμένοι". Θα δείτε και μόνοι σας πως ένα ατέλειωτο μαρτύριο τους συντροφεύει. Από τη χρήση φτάνουν στην κατάχρηση και από αυτήν στην αηδία και την πλήξη. Και ύστερα έρχεται η σειρά της απογοήτευσης, της απρέπειας και της αυτοκτονίας".

Το συγκεκριμένο απόσπασμα επιβεβαιώνεται άλλωστε και από πρόσφατες στατιστικές έρευνες που καταδεικνύουν ότι οκτώ στις δέκα αυτοκτονίες προέρχονται από άτομα που τα έχουν κάνει όλα, με όλους και με όλες, τόσες πολλές φορές που κορέσθηκαν σε βαθμό αυτοκτονίας. Επιστημονικά η αιτία αυτή αυτοχειρίας καλείται "Σεξουαλικό Μπούχτισμα". Ως μόνη δυνατότητα σωτηρίας από την ολέθρια και εν τέλει φονική "αηδία και πλήξη" που προξενεί το σεξουαλικό μπούχτισμα, οι ειδικοί προτείνουν τα ναρκωτικά, τα οποία, τη στιγμή ακριβώς (περίπου μετά την χιλιοστή παρτούζα) που όλα φαίνονται επαναλαμβανόμενα και βαρετά, ανοίγουν νέους ορίζοντες εμπειριών.

- "Το σώμα σου, λοιπόν, φίλε μου δεν είναι δικό σου. Δεν το απέκτησες μόνος σου".

Σε αντίθεση, ας πούμε, με μια off shore εταιρία. Οι off shore μας ανήκουν, το σώμα μας όχι.

- "Πολλώ μάλλον όταν δεν είναι δικό σου το σώμα σου, αλλά του Θεού. (...) Εμείς όλοι είμαστε εξαγορασμένοι με λύτρα ακριβά. Μας εξαγόρασε ο Υιός του Θεού με τη θυσία του. Δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας".

Εδώ λοιπόν, επιτέλους, αποκαθίσταται το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού και της θυσίας του Χριστού. Ο Χριστός δεν θυσιάσθηκε για να σωθούμε εμείς, όπως μας δίδασκαν. Όχι. Η θυσία Του δεν ήταν στην πραγματικότητα παρά μια αγοραπωλησία. Μας εξαγόρασε. Δεν μας ελευθέρωσε, όπως μας έλεγαν, αλλά μας υποδούλωσε.

- "Ποιός μπορεί να μας πει πού τελειώνει η χρήση και από πού αρχίζει η κατάχρηση; Είναι χρήση η ελεγχόμενη συχνότητα της σεξουαλικής πράξης, ή η ποιότητα της σεξουαλικής σχέσης; (...) Εδώ δεν υπάρχει μέση ή ακραία οδός. Υπάρχει ένας δρόμος που περνά από την άσκηση".

Για να μη συνιστά κατάχρηση μια σεξουαλική επαφή πρέπει να λαμβάνει χώρα :

α) εντός του γάμου και

β) τις κρίσιμες ημέρες της γυναίκας, για τον σκοπό της τεκνοποιίας και μόνο.

Επειδή, όμως, ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια, πρέπει κάθε μήνα, προ της συλλήψεως του τέκνου να γίνεται άπαξ η σεξουαλική πράξη. Στη συνέχεια το ζεύγος να περιμένει να δει αν η γυναίκα αδιαθετήσει ή όχι. Αν ναι, όταν ξαναέρθουν οι κρίσιμες ημέρες, να επαναληφθεί άλλη μία φορά και ούτω καθεξής, μέχρι να επιτευχθεί ο σκοπός της συλλήψεως. Διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος να του δώσουμε και καταλάβει, με το πρόσχημα τάχα της πυκνώσεως των επαφών ώστε να υπάρχει αυξημένη πιθανότητα τεκνοποιίας.

Αλλά επειδή και αυτή ακόμη η ηδονή, την φορά που θα γίνεται η πράξη με τον σκοπό της τεκνοποιίας, είναι οξαπωδίσιο τρικ, η εκκλησία οφείλει να μεριμνήσει ώστε να στέλνει στα συζυγικά σπίτια δυο παπάδες, οι οποίοι θα παρίστανται κατά την πράξη και θα χτυπάνε και θα φτύνουν τους συνουσιαζόμενους, ώστε να ελαχιστοποιηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η επάρατος ηδονή. Εννοείται ότι από το μέτρο αυτό θα εξαιρούνται ρητώς οι μαζοχιστές.