Παρασκευή, Μαρτίου 11, 2005

Ηλεκτρονικοί Ψίθυροι.

Καλησπέρα, καλώς σας βρήκα.
Αν, δηλαδή, σας βρήκα κι αν με βρείτε.
Αν πάλι δεν κατορθώσουμε να βρεθούμε, αν χαθούμε -ως συνήθως- κάπου στην μετάφραση, τι να γίνει, ούτε η πρώτη φορά θα είναι και πιθανότατα ούτε η τελευταία.
Αν τυχόν όμως βρεθούμε, και φτάσουμε κάποτε στο σημείο να ψιθυρίσουμε κάτι ο ένας στον άλλο, τότε ο υπολογιστής μας θα μοιάζει τόσο με το αυτί της Σκάρλετ Γιόχανσον, όσο και οι λέξεις που πατάμε στα πληκτρολόγια με τις λέξεις του Μπιλ Μάρρεϋ.
Ίσως τότε, δια της ενσυναίσθησης, αποκρυπτογραφήσουμε και τι της είπε.

12 Comments:

At 7/19/2005 05:16:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

λίγο καθυστερημένα, σε βρήκα! Διάβασα τα γραπτά σου του τρέχοντος σχεδόν μονορούφι, μετά είδα ότι γράφεις από το Μάρτιο, άρα έχω πολύ υλικό ακόμη.
Καλως όρισες anyway, σε βιβλιοστάμπαρα! :)

ξ.

 
At 7/24/2005 03:17:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Σ' ευχαριστώ για το αναδρομικό ποδαρικό σου. Χαίρομαι που ο ψίθυρος ακούστηκε κάποιους μήνες μετά.

 
At 5/27/2006 02:43:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Σ' εμένα ο ψίθυρος έφτασε με καθυστέρηση ενός έτους και κάτι ψηλά..
Υπέροχο blog! Α.. και υπέροχη ταινία, η καλύτερή μου για την ακρίβεια.
Έχω πολύ δουλειά μπροστά μου, έχω προλάβει να διαβάσω posts και σχόλια 2 μόλις 2 μηνών (πρώτου και τελευταίου [Μάιος 2006]).. φοβερός!

 
At 5/27/2006 02:45:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Άσχετο, το "πολυ δουλειά" πρέπει να γράφεται "πολλή", σωστά; Ανέκαθεν με ταλαιπωρούσε αυτή η λέξη..

 
At 6/16/2006 02:57:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

«Σ' εμένα ο ψίθυρος έφτασε με καθυστέρηση ενός έτους και κάτι ψηλά..»
Κάλλιο αργά παρά ποτέ :)

 
At 2/13/2007 01:45:00 π.μ., Blogger night blue said...

Είναι ενδιαφέρον και καλογραμμένο το blog σας. Συνεχίστε.

 
At 11/09/2007 03:27:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Σε διαβαζω κανα μηνα...Τωρα ειδα (Ειναι προφανες το ξερω!) οτι μπορω να διαβασω απ' την αρχη...
Ποτε δεν ειναι αργα :-)

 
At 8/13/2008 12:57:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΣΑΝ ΨΙΘΥΡΟΣ

Δε θέλω μέσα στη βοή να ζω του αθλίου κόσμου΄
στ' αυτιά μου κύμβαλα κενά ν' ακούω να χτυπάν-
άλλος μου έχει οριστεί ο κόσμος ο δικός μου
άλλοι ουρανοί με παίρνουνε κι άλλοι καιροί με παν.

Σκιές δε θέλω δολερές να μου κρατούν το φως μου`
στις λίμνες των ονείρων μου φαύλοι να κολυμπάν`
τις υψηλές βουνοκορφές όπου φυλάω εντός μου
δε θέλω αλλοπρόσαλλα βέβηλοι να πατάν.

Θέλω να φτάνει ως σ' εμέ σαν ψίθυρος σβησμένος
σαν μακρινός αντίλαλος του κόσμου ο αχός
κι εγώ με όλα μακρινός κι απ' όλα ξεχασμένος

σ' ένα καινούργιο θάνατο να δίνομαι καθώς
πάνω σε κίτρινα χαρτιά ολημερίς σκυμμένος
θα συνταιριάζω τους σβηστούς τους ήχους μοναχός.

---

Γιώργης Χολιαστός

 
At 7/15/2010 07:33:00 μ.μ., Blogger avanti_maestro said...

Ωραίος! Μόλις σε ανακάλυψα..ποια είναι αυτη η ταινια? Μηπως λέμε για το match point?

 
At 7/16/2010 12:49:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Για το «Χαμένοι στην Μετάφραση».

 
At 5/11/2014 12:13:00 π.μ., Blogger karagiozaki said...

Λοιπόν? Τόσα χρόνια μετά, έχεις καμιά ιδέα για το τι θα μπορούσε να της είχε πει?

 
At 5/13/2014 02:40:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Αρκετές :)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home