Σαν το σκυλί

Αν ο βασικός σκοπός κάθε αξιολόγησης δεν είναι να κλείνει, αλλά ακριβώς να μην κλείνει, αν δηλαδή αξιολόγηση είναι αυτή ακριβώς η διαδικασία που εγκαθιδρύεται προκειμένου να παραμένει αενάως εκκρεμής κι όταν εν πάση περιπτώσει κάπου, κάπως, κάποτε τελειώνει τυπικά, είναι μόνο και μόνο επειδή έχει ήδη ξεκινήσει η επόμενη, βασικός σκοπός της οποίας δεν είναι να κλείσει, αλλά ακριβώς να μην κλείσει, αν δηλαδή αξιολόγηση είναι αυτή ακριβώς η διαδικασία που εγκαθιδρύεται προκειμένου να παραμένει αενάως εκκρεμής, μέχρις ότου το πέρας ή το μη πέρας του προηγουμένου κύκλου αξιολογήσεων να οδηγήσει αφεύκτως στις επόμενες συμφωνίες, οι οποίες θα περιλαμβάνουν με τη σειρά τους μια σειρά αξιολογήσεων, βασικός σκοπός των οποίων δεν είναι κλείσουν, αλλά ακριβώς να μην κλείσουν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έρθει παραταύτα κάπου, κάπως, κάποτε μια στιγμή που ό,τι ήταν να κερδηθεί από αυτό το παιχνίδι θα έχει κερδηθεί, ό,τι ήταν να πουληθεί θα έχει πουληθεί, ό,τι ήταν που τους ενδιέφερε να αλλάξουν θα το έχουν αλλάξει.

Ισοπεδωθήκαμε. 

Κι ένα προτεκτοράτο πρωτοφανούς προτεκτορατοσύνης, να του λένε αν θες να σου δώσουμε τα λεφτά, πούλα πρώτα το Ελληνικό στον Λάτση. Και θα το πουλήσει φυσικά. Τι άλλο να κάνει; Και σε αυτό που θα φτιάξει ο Λάτσης θα πηγαίνουμε σε κάποια χρόνια και θα περνάμε ωραία και θα αναρωτιόμασταν γιατί αντισταθήκαμε τόσο στην ανάπτυξη, την ευημερία, το νου το κοινό.  Όπως κάνουμε και με το Mall δηλαδή.

Οι περισσότεροι από εμάς ούτως ή άλλως επιβίωσαν, οι περισσότεροι από εμάς και πάλι ούτως ή άλλως θα επιβιώσουν.

Πρέπει να διατηρείται αυτή η αναλογία, γιατί αν γίνουν περισσότεροι οι μη επιβιώνοντες, δεν θα έχουν πια να χάσουν και στα αλήθεια τίποτα.

Άσε που αρκετοί από εμάς δεν επιβιώνουν μόνο, εξακολουθούν και περνούν και καλά.

Όπως λέει κι ο Louis CK: «Έχω επιτέλους το σώμα που λαχταρούσα. Δεν είναι τόσο δύσκολο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να λαχταράς ένα πατσαβουρέ σώμα». Για αυτό τουλάχιστον στην αναθεώρηση του Συντάγματος που βάζει μπρος η Αριστερά μας, ας αποκτήσουμε επιτέλους κι ένα Σύνταγμα ανάλογο του καθεστώτος που διαλέξαμε να υπηρετήσουμε, ας επανασυμφιλιώσουμε την πραγματικότητα με το Σύνταγμά μας, ας φτιάξουμε ένα Σύνταγμα προτεκτοράτου κι ας αγαπήσουμε μία προς μία τις αναθεωρημένες πατσαβουρέ διατάξεις του, ώστε κανείς ποτέ ξανά να μην πει ότι το Σύνταγμα έχει γίνει πατσαβούρι κι η χώρα ξεσκιστήριο προς διεθνή παραδειγματισμό.